Vaaljan - My geliefde Tata
Posted: Thu Feb 16, 2012 5:32 pm
Eerstens, eks n baie sentimentele persoon. Ek hou meer van die geduikte-swartgebrande -aluminium keteltjie as my duur Russel Hobs ketel. Ek hou van iets met 'n storie, 'n stukkie geskiedenis, wat hom/dit onderskei van die gewone. Ek voel ek moet hierdie storie vertel van my Telcoline. Baie het net negatiewe komentaar, maar ekt 'n ander avontuur beleef met ou Vaaljan. So here goes......
Na my pa se dood in Maart 2004, was ek in n bitterlike moeilike situasie. Ekt net terug gekom van 3jaar in Engeland. Ekt genoeg geld gehad om my opgeneukde eerste jaar op US terug te betaal(aan my pa), en ekstra om n verdere 3jaar te swat in die rigting wat ek wou. Maar die lewe het n ander paadjie gekies. Ekt een van my pa se lappies grond geerf net buite Laingsburg, maar met geen gereedskap of implemente nie (Daar gaan die ponde!). Dus moes ek my rooi Mazda 323 (Moemfie) verkoop, maar gelukkig het my pa se 1997 KB280DT DC 4x4 ook deel uitgemaak van my erfporsie. Al probleem met die Isuzu, is dat hy al amper 250 000km opgehad! Ek moes n skuif maak so vinnig as moontlik, want daai Isuzu het op genade aleen geloop.
Nou wat koop jy as jy n student is, en jy kort n agterwiel trek bakkie wat diesel is? R149 000 vir n 2.5D4D? Nee meneer,meer na R95 000, en moes ek settle vir ou Vaaljan! My eerste en seker laaste nuwe motor van my lewe!
Vaaljan kon die pad tussen Durbanville en Laingsburg toe, toe oë draf, gewoonlik vrek swaar gelaai met voer, of scrap yster van die plaas af vir sakgeld. Gannavlakte en Vaaljan het my 3 jaar studie op Elsenburg betaal, al wat hulle gevra het was dat ek elke naweek en vakansie my aandag aan hulle bestee. Vaaljan kon ons vrek swaar sleepwaens sleep, gemaklik teen 140km/h loop, 1.5ton dra en dan nog 11km/l gee. Ek moet sê, ekt daai tyd geniet, en mis dit iets vreesliks.
Ekt geen huis,krag of lopende water gehad op die plaas nie. Ekt wel n ou 1969 Jurgens karavaan by my broer gekry, en bitterlik mooi gerestoreer. Sonpanele, gas stofie en yskasie. Voor dit het ek vir 2jaar onder n Doring boom op 'n Elsenburg matras, saam met Dezi (my foxsie), agter op Vaaljan geslaap.
Ons Elsenburg dae saam was n hele hoofstuk op sy eie. Of dit nou vir die aand uit was Tollies toe, Wyntoere, rugby by Coetzenburg of om Netbal gaan kyk was Vaaljan altyd die vervoer van keuse. Daar was vele roadtrips gewees. Gewoonlik met 3 van ons voor in en ten minste agt manne agter op. Onder ander het ons so ge-roadtrip na Lorriesfontein, Sutherland, Mosselbaai, Williston , Tietiesbaai, man eintlik orals waar een van ons geboer of gebly het.
Een van my legend stories is toe ons Loerriesbaai toe gery het. Ons het al langs die Weskus op gery, en ai, dit was warm en so het die manne klere verloor. Toe ons weer die teerpad by Van Ryhnsdorp slat, toe doen agt kaal mans push-ups op my tralies teen 60km/h deur die dorp! Ai ai ai, waar is die dae van rooi lipstick soene op my voorruit na n skakeling met n meisieskoshuis......
Hier is n paar fodies:
Chicks dig Tata's! Vaaljan Transform in n swembad!
Vaaljan het Monroe shocks gehad, so ietwat n suspension lift, met ge- galviniseerde Tralies en bulbar.
N bietjie flex:
Daar is nie n voertuig wat n doghnut kon gooi soos daai Tata nie, maar n handbrake was "pushing it a bit"!
Op Elsenburg se rugbyveld! Potjiekos 2006! (Ergste was dat ek net n week vroeër gekies is as Studenteraad Voorsitter!!) Almal van daai 2005 tot 2007 jaar in Stellenbosch het al gehoor van Wurm se Tata!
Hier is n paar plaas fotos:
Erge Ryp:
B#$em$e swaar waterkar - 5000l:
My ou Swift karavaan base met Eskom pale. Terloops daai wa kon n hele windpomptoring vat.
En ou Vaaljan kon hom vat!:
Ek weet nie wie van julle sal Kersdag Desember 2007 onthou nie. Dit het erg gereën in die Moordenaars Karoo, en wyd oor die Weskaap. Gannavlak grens teen die Floriskraaldam, dis so rofweg 60km in omtrek (die dam nou) en jy kon op my grond gesien het waar lê die '81 vloedmerk. Orals was hout opdrifsels en planke, dakkappe, bottels, selfs yskaste en speelgoed.
Nou Kersdag 2007 was vir my een van die swaarste dae in my lewe. My karavaan het so 5km van die Buffelsrivier gestaan onder n Peperboom. Half 5 Kersoggend maak my ouboet my wakker, en besef ek dat ek/ons knie diep binne water staan. Buite die karavaan was die water al amper onder my kieliebakke. Dis toe dat ek sien net Vaaljan se dak steek uit, my hart het net daar gebreuk.
Fotos: (Julle kan Vaaljan se dak net net sien links van die karavaan onder die boom. Dennis staan op regter kant.)
Daar het toe klomp goed gebeur, my broer het sy 3.0 D4D 4x4 gestart met die water wat aan sy deur knippe geraak het, en uit gery na veilighied. Kortoor, een van ons vriende was saam en hyt sy SFA ook gestart en uitgery. Toe ek by Vaaljan kom het sy immobilizer in die water gehang, met die deur se oopmaak het my beursie met my ID en R50 uitgedryf. Ekt hom daar gegroet, geswem na die karavaan, my knipmes en n bottel rooiwyn gevat, en uitgeswem na hoogte toe. :evil:
Na n tyd het ek besluit ek ry nou met Bloupiet (my broer se Fordson trekker) die water in, so het ons altwee bakkies en karavaan uitgesleep
Op die hoogtetjie, het ek gesien hoe my duur krag gereedskap (ALS WAT EK HET, grinder, jigsaw, boor, skaaf, toolboks, soldeerbout), my karavaan,my bakkie, my broer se plaasbakkie, Dennis onder die water vergaan. Ekt tegnies als wat ek het/besit verloor in daai water. Daai vloed van 2007, het net 10cm onder 1981 se vloedmerk gekom, min mense weet van al daai water. Hoër op in die rivier het die water die manne se spulpunte soos koeksusters gedraai.
Die versekering het Vaaljan afgeskryf, hulle het gesê dat hy nie reg gemaak kan word nie. Ek reken die ses ure wat die ou onder die water was, was sy dood steek. Ekt ook nie kans gesien om hom terug te koop nie, was nie my eerste voertuig wat al onder die water was nie!
Dit is n onmoontlike taak om al daai elektronika reg temaak, nie eers te praat van sand/slik/modder in elke moontlike gaatjie en gleufie nie. Die paar weke na die vloed het ek al my krag gereedskap oopgemaak, en laat bak in die son. Al die bearingtjies geghries en het ek als weer aan die gang gekry, (behalwe my Beltsander en soldeerbout.)
Na twee jaar en 85 000km was dit die einde van my en Vaaljan se avonture.
Met die versekering se uitbetaling en die feit dat ek daai stadium werkend was, het ek n SFA gesoek.
So het my en Bastiaan se wandelinge begin..........
Hierdie is my 2cw oor die Telcoline.
R.I.P Vaaljan - ek drink n Bells op jou venaand!! "Ching-ching" ou maat!
Na my pa se dood in Maart 2004, was ek in n bitterlike moeilike situasie. Ekt net terug gekom van 3jaar in Engeland. Ekt genoeg geld gehad om my opgeneukde eerste jaar op US terug te betaal(aan my pa), en ekstra om n verdere 3jaar te swat in die rigting wat ek wou. Maar die lewe het n ander paadjie gekies. Ekt een van my pa se lappies grond geerf net buite Laingsburg, maar met geen gereedskap of implemente nie (Daar gaan die ponde!). Dus moes ek my rooi Mazda 323 (Moemfie) verkoop, maar gelukkig het my pa se 1997 KB280DT DC 4x4 ook deel uitgemaak van my erfporsie. Al probleem met die Isuzu, is dat hy al amper 250 000km opgehad! Ek moes n skuif maak so vinnig as moontlik, want daai Isuzu het op genade aleen geloop.
Nou wat koop jy as jy n student is, en jy kort n agterwiel trek bakkie wat diesel is? R149 000 vir n 2.5D4D? Nee meneer,meer na R95 000, en moes ek settle vir ou Vaaljan! My eerste en seker laaste nuwe motor van my lewe!
Vaaljan kon die pad tussen Durbanville en Laingsburg toe, toe oë draf, gewoonlik vrek swaar gelaai met voer, of scrap yster van die plaas af vir sakgeld. Gannavlakte en Vaaljan het my 3 jaar studie op Elsenburg betaal, al wat hulle gevra het was dat ek elke naweek en vakansie my aandag aan hulle bestee. Vaaljan kon ons vrek swaar sleepwaens sleep, gemaklik teen 140km/h loop, 1.5ton dra en dan nog 11km/l gee. Ek moet sê, ekt daai tyd geniet, en mis dit iets vreesliks.
Ekt geen huis,krag of lopende water gehad op die plaas nie. Ekt wel n ou 1969 Jurgens karavaan by my broer gekry, en bitterlik mooi gerestoreer. Sonpanele, gas stofie en yskasie. Voor dit het ek vir 2jaar onder n Doring boom op 'n Elsenburg matras, saam met Dezi (my foxsie), agter op Vaaljan geslaap.
Ons Elsenburg dae saam was n hele hoofstuk op sy eie. Of dit nou vir die aand uit was Tollies toe, Wyntoere, rugby by Coetzenburg of om Netbal
gaan kyk was Vaaljan altyd die vervoer van keuse. Daar was vele roadtrips gewees. Gewoonlik met 3 van ons voor in en ten minste agt manne agter op. Onder ander het ons so ge-roadtrip na Lorriesfontein, Sutherland, Mosselbaai, Williston , Tietiesbaai, man eintlik orals waar een van ons geboer of gebly het.Een van my legend stories is toe ons Loerriesbaai toe gery het. Ons het al langs die Weskus op gery, en ai, dit was warm en so het die manne klere verloor. Toe ons weer die teerpad by Van Ryhnsdorp slat, toe doen agt kaal mans push-ups op my tralies teen 60km/h deur die dorp! Ai ai ai, waar is die dae van rooi lipstick soene op my voorruit na n skakeling met n meisieskoshuis......
Hier is n paar fodies:
Chicks dig Tata's! Vaaljan Transform in n swembad!
Vaaljan het Monroe shocks gehad, so ietwat n suspension lift, met ge- galviniseerde Tralies en bulbar.
N bietjie flex:
Daar is nie n voertuig wat n doghnut kon gooi soos daai Tata nie, maar n handbrake was "pushing it a bit"!
Op Elsenburg se rugbyveld! Potjiekos 2006! (Ergste was dat ek net n week vroeër gekies is as Studenteraad Voorsitter!!) Almal van daai 2005 tot 2007 jaar in Stellenbosch het al gehoor van Wurm se Tata!
Hier is n paar plaas fotos:
Erge Ryp:
B#$em$e swaar waterkar - 5000l:
My ou Swift karavaan base met Eskom pale. Terloops daai wa kon n hele windpomptoring vat.
En ou Vaaljan kon hom vat!:
Ek weet nie wie van julle sal Kersdag Desember 2007 onthou nie. Dit het erg gereën in die Moordenaars Karoo, en wyd oor die Weskaap. Gannavlak grens teen die Floriskraaldam, dis so rofweg 60km in omtrek (die dam nou) en jy kon op my grond gesien het waar lê die '81 vloedmerk. Orals was hout opdrifsels en planke, dakkappe, bottels, selfs yskaste en speelgoed.
Nou Kersdag 2007 was vir my een van die swaarste dae in my lewe. My karavaan het so 5km van die Buffelsrivier gestaan onder n Peperboom. Half 5 Kersoggend maak my ouboet my wakker, en besef ek dat ek/ons knie diep binne water staan. Buite die karavaan was die water al amper onder my kieliebakke. Dis toe dat ek sien net Vaaljan se dak steek uit, my hart het net daar gebreuk.
Fotos: (Julle kan Vaaljan se dak net net sien links van die karavaan onder die boom. Dennis staan op regter kant.)
Daar het toe klomp goed gebeur, my broer het sy 3.0 D4D 4x4 gestart met die water wat aan sy deur knippe geraak het, en uit gery na veilighied. Kortoor, een van ons vriende was saam en hyt sy SFA ook gestart en uitgery. Toe ek by Vaaljan kom het sy immobilizer in die water gehang, met die deur se oopmaak het my beursie met my ID en R50 uitgedryf. Ekt hom daar gegroet, geswem na die karavaan, my knipmes en n bottel rooiwyn gevat, en uitgeswem na hoogte toe. :evil:
Na n tyd het ek besluit ek ry nou met Bloupiet (my broer se Fordson trekker) die water in, so het ons altwee bakkies en karavaan uitgesleep
Op die hoogtetjie, het ek gesien hoe my duur krag gereedskap (ALS WAT EK HET, grinder, jigsaw, boor, skaaf, toolboks, soldeerbout), my karavaan,my bakkie, my broer se plaasbakkie, Dennis onder die water vergaan. Ekt tegnies als wat ek het/besit verloor in daai water. Daai vloed van 2007, het net 10cm onder 1981 se vloedmerk gekom, min mense weet van al daai water. Hoër op in die rivier het die water die manne se spulpunte soos koeksusters gedraai.
Die versekering het Vaaljan afgeskryf, hulle het gesê dat hy nie reg gemaak kan word nie. Ek reken die ses ure wat die ou onder die water was, was sy dood steek. Ekt ook nie kans gesien om hom terug te koop nie, was nie my eerste voertuig wat al onder die water was nie!
Dit is n onmoontlike taak om al daai elektronika reg temaak, nie eers te praat van sand/slik/modder in elke moontlike gaatjie en gleufie nie. Die paar weke na die vloed het ek al my krag gereedskap oopgemaak, en laat bak in die son. Al die bearingtjies geghries en het ek als weer aan die gang gekry, (behalwe my Beltsander en soldeerbout.)Na twee jaar en 85 000km was dit die einde van my en Vaaljan se avonture.
Met die versekering se uitbetaling en die feit dat ek daai stadium werkend was, het ek n SFA gesoek.
So het my en Bastiaan se wandelinge begin..........
Hierdie is my 2cw oor die Telcoline.
R.I.P Vaaljan - ek drink n Bells op jou venaand!! "Ching-ching" ou maat!
dit was nou 'n mooi storie
